Halbuki ben öyle sinirliyim ki kendime.
Yanlış şeylere inandığımı düşünmüyorum. İbadetimi yanlış ettim sanırım. Binbir acıyla kurtulduğum şeyler, her defasında ağırlaştırılmış olarak çıkıyor karşıma. Daha zor.
Hayatımda ilk defa enerjimin bittiğini hissettim. Mücadeleye katılamayacak kadar yorgunum. Emekliye ayrılmak istiyorum. Verebileceğim emeğimin kalmadığını hissediyorum.
Küçümsememelisin. Allah senin de karşına benimki kadar kötü insanlar çıkarsaydı sen de ruhunun bir sahil kasabasına taşınıp balıkçılıkla geçinmesini isterdin. İnandığım şeyler uğruna yeniden hata yapma riskini almıyorum.
Hayır hala inanıyorum. Sadece ibadet etmeyi bıraktım.
Hep söyler, her yere yazarım Murathan Mungan'ı; "Aramaktan vazgeç demiyorum, bulmaktan vazgeç." demiş. Bulmuyorum. Belki bir gün beklediklerim bana hatasız, yanlışsız olarak gelir. Benim için doğru olan ise beni yormayacaktır. Çünkü sanırım bir şeyleri bırak çekip çevirmeyi, üzerlerinde rotuş bile yapamayacak kadar yaşlandığımı hissediyorum.
Biz Mungan'la yine klasik dialogumuzu yaşıyoruz.
- Aramaktan vazgeç demiyorum, bulmaktan vazgeç.
-Vazgeçmek özgürlüktür.
Ve fonda bu şarkı çalıyor "bu defa ben yokum" derken.
3 yorum:
vallahide billahide hem okudum hem degerlendirdim :)bunuda bu sekilde ispatlıyorum.. devam devam olucan sen!
zeka;kültür ve anlatım gücü..Kısacası Melike Zeynep..
Çok teşekkür ederim ama çok mutlu oldum yorumlarınıza:)) ayrıca değerlendirmeler için de cok tesekkurler=)
Yorum Gönder