Lisedeyken Fizik dersinden nefret etmişti. Fizik hocasından da nefret etmişti. Asla Fizik bilimine karşı ilgili olmamış, aklında E=mc² formülünü bile tutamamıştı. Son bir senedir takıntı halinde Fizikçileri ve teoremlerini araştırmasının sebebi ise onların senelerce üzerinde çalıştıkları şeyi uğraşsız keşfetmesi olmuştu.
Hızlı hızlı soluk alıp vererek, elleri titreyerek aklındakileri tekrar etmeye çalıştı. Sanki unutmaktan deli gibi korkuyordu. Aklındakileri bir kez kaçırırsa bir daha geri gelemeyebilirdi.
"Zaman iki hareket arasındaki süredir. Hareket ve maddenin nesnel hali zamanla belirtilir." Yüksek sesle kendine Einstein'ın Görelilik Kuramı'nı hatırlattı."Hımm, Einstein'ın dediğine göre zaman herkese göre farklı işliyor." İnanılmaz büyük bir heyecanla bildiklerini birleştirirken kendi kendine konuştuğunu fark etmedi:
"Zamanı ölçmek için kullandığımız kavramlar, çok değişkendir. Yarım saat dediğimiz süre, eğer sıkıcı bir bekleme içindeysek, saatler kadar uzun gelebilir. Aynı yarım saati, çok eğlenceli ve bitmesini istemediğimiz bir durumda, üç-beş dakika kadar kısa bir süre gibi algılarız. Yani aslında zaman algısı, bizim için farklı hızlarda akabilmektedir."
